فراری 308 در آمریکا محبوبیت زیادی دارد چون در آن زمان، تام سلک در یک سریال جنایی با آن رانندگی می‌کرد. نسخه‌ی GTB این خودرو اولین مدل فراری است که در ساخت بدنه‌ی آن از فایبر گلاس استفاده شد. طراحی بدنه‌ی 308 GTB توسط پینین فارینا انجام شد و ساخت آن نیز بر عهده‌ی کاروزرا اسکاگلیتی قرار گرفت. اسکاگلیتی مورد علاقه‌ی انزو فراری بود و بعدها فراری مدل 612 اسکاگلیتی را هم به افتخار وی تولید کرد. از فراری 308 GTB تنها به تعداد محدود 712 دستگاه تولید شد و پس از آن فراری به بدنه‌های فولادی و آلومیینومی روی آورد.
لوتوس الیز S1
سال ساخت: 1996 تا 2000
لوتوس یکی از پیش‌گامان استفاده از فایبر گلاس در صنعت خودرو است. این خودروساز بریتانیایی در سال 1957 با معرفی مدل الیت با شاسی مونوکوک و سیستم تعلیق خاص، انقلابی را در صنعت خودرو رقم زد. لوتوس برای قرن بیست‌ویکم مدل الیز را روی خط تولید فرستاد. این مدل با وجود برخی مشکلات، آغازگر راه لوتوس در قرن جدید بود. سپس لوتوس مدل S1 این خودرو را با شاسی آلومینیومی و بدنه‌ی فایبرگلاس تولید کرد. طراحی این مدل را جولیان تامسون بر عهده داشت. مدل الیز S1 آغازکننده‌ی راه درستی بود که لوتوس تا امروز در آن باقی مانده است.
TVR Griffith
سال ساخت: 1991 تا 2002
مدل گریفیت یکی از بهترین محصولات TVRاست. خطوط نرم و زیبای بدنه این خودرو در کنار پیشرانه قدرتمند V8 همگی دست به دست هم دادند تا گریفیت تبدیل به خودرویی ناب و لذت‌بخش برای رانندگی شود. TVR گریفیت یکی از بهترین محصولات این شرکت پیش از تصمیم TVR برای تولید همه‌ی بخش‌های خودرو از موتور گرفته تا بخش‌های الکتریکی به شمار می‌رود. این تصمیم TVR پس از به وجود آمدن مشکلاتی در خصوص قابلیت اطمینان خودروها اتخاذ شد.
ماترا رانچو
سال ساخت: 1977 تا 1984
تالبوت ماترا رانچو خودرویی جلوتر از زمان خود بود. این خودرو از بدنه‌ی فایبر گلاس با روکش پلاستیکی استفاده می‌کرد. ماترا رانچو را باید آغازگر عصر کراس‌اورهای مدرن امروزی دانست. چون رانچو ظاهری مانند خودروهای 4×4 داشت، ولی یک خودروی تک دیفرانسیل براساس سیمکا 1100 بود. ماترا در این مدل از پیشرانه 1.4 لیتری کرایسلر استفاده کرده بود. در نسخه‌ی Grand Raid این خودرو امکانات اضافی مانند دیفرانسیل لغزش محدود، سینی محافظ زیر خودرو و لاستیک یدکی روی سقف هم موجود بودند.
رنو اسپس
سال ساخت: 1984 تا 1991
رنو اسپس (Espace) شاید خودروی خیلی جالب و سریعی نباشد ولی در زمان خود بسیار کاربردی و جالب بود. رنو اسپس به‌عنوان یک ون از 7 صندلی مجزا برخودار بود. صندلی‌های ردیف دوم و سوم این خودرو قابلیت جدا شدن یا تا شدن را داشته و صندلی‌های ردیف اول توانایی چرخش 180 درجه‌ای داشتند تا رو در روی سرنشینان عقب قرار گیرند. استفاده از فایبرگلاس در بدنه‌ی رنو اسپس باعث شد تا این خودرو با وجود ارتفاع بالا و ابعاد بزرگ، وزن زیادی نداشته باشد.
برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24 مراجعه کنید.