بی‌ام‌و همیشه در توسعه‌ی فناوری خودرو‌ها جزو پیش‌گامان صنعت است. مدل مفهومی Z22 نمونه‌ی بارز این موضوع در سال 1999 است که نتیجه‌ی همکاری این شرکت با شاخه‌ی پژوهش و توسعه‌‌اش معروف به بی‌ام‌و تکنیک GmbH است.
بی‌ام‌و Z22 به‌معنای واقعی مدلی آزمایشگاهی از خودروهای آینده بود. در ساخت این محصول هنری، از ایده‌های خلاقانه‌ای استفاده شده است که در خودروهای بی‌ام‌و امروزه مشاهده می‌شود. فناوری‌های به‌کاررفته در این باواریایی بسیار فراتر از زمان خود بود؛ به‌طوری‌که در خودروهای کنونی پس از بیست سال، جزو امکانات معمول شناخته می‌شوند. این خودرو از 70 نوآوری شامل 61 اختراع ثبت‌شده در قسمت‌های طراحی خارجی، کابین، سبک‌سازی، پیشرانه، فناوری روشنایی، ایمنی، سامانه‌ی اطلاعات و فناوری‌های مکاترونیکی برخوردار بود.
کانسپت Z22 از فرمان و ترمز الکترونیکی استفاده می‌کرد. این قطعات به‌طور‌مکانیکی کنترل نمی‌شدند؛ بلکه از جریان‌های کوتاه برای انتقال دستور به راننده استفاده می‌کردند. استارت خودرو به‌جای کلید سنتی، با اسکن اثرانگشت راننده به‌صورت خودکار انجام می‌شد و به‌جای استفاده از آینه در اطراف خودرو نیز، از دوربین عقب و جانبی بهره برده شده بود.
این خودرو بی‌ام‌و از نمایشگر هدآپ بهره می‌برد که پیش‌ازآن در صنعت هوانوردی برای نمایش اطلاعاتی همچون سرعت و ناوبری روبه‌روی راننده استفاده می‌شد و اکنون یکی از امکانات خودروهای لوکس محسوب می‌شود. فرمان مربعی‌شکل با عملکرد چندکاره یادآور سابقه‌ی بی‌ام‌و در صنعت هوانوردی است. این فرمان شباهت انکارناپذیری با نمونه‌ی به‌کاررفته در بی‌ام‌و iNext، یکی‌از آخرین خودروهای مفهومی این شرکت دارد.
کابین و داشبورد Z22 کاملا دیجیتالی و یادآور اتاقک خلبان هواپیما است که تا آن زمان، در هیچ خودرو دیگری دیده نمی‌شد. تعداد کلید‌ها و ابزار‌های کنترل نیز به‌اندازه‌ی حداقل استفاده شده است. صفحه‌نمایش وسط داشبود ازطریق واحد کنترلی نصب‌شده روی تکیه‌گاه دست کنترل‌کردنی است که در بی‌ام‌و‌های امروزی از دکمه چرخشی برای کنترل سیستم iDrive استفاده می‌شود. افزون‌بر‌این، بی‌ام‌و Z22 از هدلایت‌های انطباق‌پذیر با مسیر جاده بهره می‌برد که در خودروهای بی‌ام‌و کنونی به‌طور استاندارد یا آپشن عرضه می‌شود.
یکی دیگر از فناوری‌های نوآورانه Z22، پلتفرم آن است که از بدنه‌ای مشابه کراس‌اور‌ها با فاصله‌ی محوری نسل E38 بی‌ام‌و سری 7 و طولی برابر با نسل E46 بی‌ام‌و سری 3 استفاده می‌کرد؛ درنتیجه، فضای داخلی خودرو را بسیار بهبود می‌بخشید. شاسی و پنل‌های بدنه‌ی Z22 با الهام از خودروهای فرمول یک، از پلاستیک تقویت‌شده با فیبرکربن درکنار متریال ترکیبی سبک دیگر ساخته شده است که افزون‌بر کاهش وزن، مقاومت در‌برابر تصادف و صلبیت ساختار خودرو را بهبود می‌بخشید.
گفتنی است بی‌ام‌و Z22 از پیشرانه‌ی بنزینی با قدرت 134 اسب‌بخار و جعبه‌دنده‌ی متغیر پیوسته (CVT) استفاده می‌کرد و متوسط مصرف سوختش نیز شش لیتر در صد کیلومتر رانندگی برآورد شده بود.
هدلایت‌های انطباق‌پذیر، سبک‌سازی، فناوری‌های خودکار و مکاترونیکی Z22 را از هرنظر را به شاهکاری هنری تبدیل کرده است. این خودرو جایگاه ویژه‌ای میان مدل‌های الهام‌گرفته از آینده دارد و نقش درخورتوجهی در توسعه‌ی فناوری‌های به‌کاررفته در خودروهای کنونی بی‌ام‌و ایفا می‌کند و با نگاه به مدل‌های بی‌ام‌و i3 و iNext، تأثیرش به‌وضوح دیده می‌شود.
